Gerekli tüm hızlandırılmış araba kovalamacalarına ve patlamaya sahip, ancak Michael Bay’in yeni filmi zaman zaman şaşırtıcı derecede nüanslı.
Çok fazla şey yapmak söz konusu olduğunda, yönetmen Michael Bay kraldır.
Bir kovalamaca sahnesinde 53 yerine 86 arabayı yok edebilirse, yapacaktır. Gün batımı tarafından çerçevelenen bir karakterin ağır çekim çekimini altı saniye daha uzun tutabilirse, tutacaktır. Jake Gyllenhaal’dan yüzde 17 daha çılgın olmasını isteyebilirse, yapacaktır.
Herhangi bir Bay filmi ve bunlar şunları içerir: transformatörler franchise, Armagedon, kötü çocuklar ve 6 Yeraltıaşırılıkla işaretlenecek, bu bir kaçınılmazlık ve farklı bir şey beklememelisiniz.
Bay’in son hali, Ambulanstamamen gidebildiği kadar uzağa gitmek ve ardından bu çizgi üzerinde dört sıçrama daha yapmakla ilgili ve çılgınca eğlenceli ve sürükleyici olsa da, 30 dakika ve en az bir alt konu olsaydı çok daha iyi bir film olurdu. daha kısa.
Öyle olsa bile, bir Bay filmi için şaşırtıcı derecede basit ve hoşgörülerini affedebilirsiniz çünkü en azından iddialı, göz kamaştırıcı dublörleriyle ilk 100 dakika boyunca sizi büyüledi. Los Angeles’ın labirenti andıran otoyollarında ve sokaklarında yüksek riskli bir araba kovalamacasını kim sevmez ki?
Will (Yahya Abdul-Mateen II) çaresiz bir adamdır. Ülkesine hizmet etmiş bir savaş gazisi, karısının gerekli ameliyatı için sigorta şirketi tarafından kandırılıyor. Tedavi için 231.000 dolar bulması gereken Will, yardım için üvey kardeşi Danny’ye (Gyllenhaal) döner.
Danny, suçlu babalarının ayak izlerini takip ettiği için tam olarak dürüst bir vatandaş değil. Will bir kredi arıyor ama Danny bir fırsat sunuyor – 32 milyon dolarlık bir banka soygununda pay.
Basit bir soygun ne olacaktı – herhangi bir soygun hiç basit mi? – aşk hastası bir çaylak polis (Jackson White) bir vezneye çıkma teklif etmek için uğramaya karar verdiğinde karmaşık hale gelir. Kaos ve çatışma başlar ve bu sırada polis vurulur.
Kapana kısılmış Danny ve Will, vurulan polisi ve son derece yetkin ama huysuz bir sağlık görevlisi olan Cam’ı (Eiza Gonzalez) taşıyan bir ambulansı kaçırır.
Değerli rehineleriyle birlikte kaçan kardeşler, son dramı alt etmek için zekalarını kullanırlar, ancak Danny’nin değişken kişiliği ve Will’in doğuştan gelen iyiliği bir çatışma noktası haline gelir.
Diğer banka soyguncusu kardeşler kadar düşünceli olmasa da – Chris Pine ve Ben Foster Cehennem veya Yüksek Su – Ambulans sadece testosteron savurganlığı değil.
Ambulans Will ve Danny’nin iyi adamlar mı yoksa kötü adamlar mı olduğu konusundaki etiği bulandırmada şaşırtıcı bir şekilde nüanslı.
Will’e bağdaştırılabilir bir motivasyon vererek, bu gride yaşayan bir karakter ve Danny’ye olan gösterilebilir sevgisi ve tam tersi nedeniyle, izleyiciler kendilerini açıkça daha kötü olan bir karakter için barakada buluyorlar.
Tabii ki, bir Körfez girişimi için asıl çekicilik duygusallık ya da Amerikan ciddiyeti değil – ya da Allah korusun, tüm o kendini beğenmiş ağır çekim bayrak sallama – bu eylem içindir.
Ve bu aksiyon sekansları sıkı. Silah sesleri ustaca koreografiye tabi tutulurken, neredeyse her sahnede çarpışan ve takla atan arabalar var. Çok fazla göğüs göğüse çarpışma yok ama Bay ve görüntü yönetmeni Roberto de Angelis, ambulansın yakın mesafe hareketini ustalıkla idare ediyor.
Etkili olmaktan çok gösterişli görünen yalnızca dikey kamera geçişleri. Ve her zaman olduğu gibi Bay, sekiz dakikalık ağır çekim karakter yürüyüşleri olmadan filmini nasıl bitireceğini bilmiyor.
Ama içinde yeterince var Ambulans – fazlasıyla – düşünmeyen, ayarsız bir iyi vakit geçirmek için.
Değerlendirme: 3/5
Ambulans 6 Nisan Perşembe gününden itibaren sinemalarda
Hata!
Yorumunuz Çok Kısa, Yorum yapabilmek için en az En az 10 karakter gerekli